Duiken in winters Nederland

Is het leuk dan ?
De eerste tien minuten wel, maar daarna wordt met steeds kortere intervallen het klokje geraadpleegd. Hoe lang zijn we al onderwater, hoe lang moet ik nog wachten om met goed fatsoen de duik te callen.

Nederland, in de winter.
Ook deze winter is het water weer stervenskoud, zelfs de eenden vinden het water te koud. Ze hangen rond op de beschoeing en schijten de hele steiger vol met halfzachte groene stront. Waarom onderwerpen we ons aan deze kwellingen ? Om eerlijk te zijn weet ik het ook niet precies, het is leuk om onder water te zijn, alles is daar anders, het licht, de geluiden, de mystiek, de vissen die je zolangzamerhand van gezicht kent.

Maar maakt dat alles de kou goed ?
Ik weet het niet, we doen wat we kunnen om te overleven, de één zwemt met veels te grote handschoenen, de ander brengt zijn maandsalaris naar de duikwinkel in ruil voor een “heating-vest”, ik heb het gevecht al min of meer opgegeven en neem genoegen met electrisch verwarmde voeten. Mijn laatste wapen is een setje smurfblauwe handschoenen, droge handen onder water. Meer dan uitsel van excecutie levert het allemaal niet op.

Dinsdag ga ik weer duiken, waarom ?
Omdat het kan.